Bir beyaz sayfa heyecanlandırıyorsa seni önüne geldiğinde mutlaka içinden dökülüverir harikulade kelimeler. Kelimeler diyorum çünkü hangi birini seçsen ışıldatabilir parıldatabilirsin yazdıklarınla o beyaz kâğıdı. En güzel renkler canlanır insanın aklında, en okunası yazı oluverir kelimeler ile birlikte gönlünden dökülüverenler. Ürününün konusu ne olursa olsun ışıldar o kelimelerin satırların arasında.
Bugün çokça dertle boğuştuktan sonra yazsam hafifler aslında dedi içimden bir ses. Yazsam hafifler. Sürekli dert dökündüğüm yer olmasından mıdır bilmiyorum, yazdıkça daha da çekiyorum sanki karmaşıklığı hayatıma. Kelimeler sihirli diyerek gezen bir deli görürseniz sokakta o benim işte. Sihirli yahu bu kelimeler. Ne olmasını istiyorsan aç bir beyaz sayfa yaz mis gibi bekle ve gör. Hikâye yaz, şiir yaz, deneme yaz, öylesine bir paragraf yaz, kısacası sen sadece yaz. Bazen bir kelimeye gebe kal. Ara, saatlerce dağarcığından o kelimeyi bir türlü çıkıvermesin sıkıştığı yerden. Sancılarla kıvran, diğer kelimelerle onun bir kerede yapıvereceğini satırlarca yapmaya çalış, oldu gibi olsun yazıyı bırak. Çık ertesi gün sokağa aklına gelmeyecek en saçma yerde karşına çıkıversin o kelime; belki bir ilaç prospektüsünde belki de bir dükkânın penceresinde. ‘’Ah vah’’ de kıskan o kelimeyi nasıl gelmedi benim bu kelime aklıma de. Dünyanın en güzel mesaisi bu. Sözlüğün olsun yayınevi amacı, dili bile hiç fark etmez. Al, aç, bak, karıştır. İçinden bir kelime cezbetsin seni onu bir cümlede kullanmak için can at. Sonra hayal etmeye başla; sevdiğin bir arkadaşına söylerken nasıl oluyor, sevgilinle kavga ederken yahut bir şarkıda denk gelsen ahenkli mi geliyor kulağa incele inceleyebildiğin kadar kelimeni. Bak gördün mü düşünürken bile senin oluverdi kelime. Nereden geldim yahu ben buraya şimdi? Yine kelimeler yakalayıverdiler beni çektiler içlerine.
Yahu demişken, geçenlerde bir arkadaşım serzenişte bulundu dedi ki ‘Yahu senin de bir olayı asla bir kerede anlatabildiğine hiç şahit olmadım!’ bezmiş bir şekilde. Bir an durdum düşündüm sahiden de anlatamıyordum, seçemiyordum aklımın içinden kelimelerimi. Dışımdan ‘Evet ya anlatamıyorum’ desem de içimdeki konuştu: Yazsan daha iyi anlatırsın aslında. Konuşturmayın kardeşim beni, yazdırın bana. Sonra yine yakın zamanda onunla tiyatro provasına gittik. Oyun sahnede değişti, kuliste o üzerini değiştirirken kim yazacak şimdi bu oyunun devamını diye yakarırcasına konuştu benimki. Duramadı yine içimdeki ses dedi ki ‘Ben, ben yazarım!’ Allah Allah n’oluyor kızım sana dedim içimden, sakin ol dünyadaki tüm yazıları sen yazmak zorunda değilsin: şşşşttt sakin. Duyuluvermişti bile dışarıdan. E olabilir falan da denilince yine dikleşti omuzlarım. Yazarım tabi hem de en güzelini yazarım dedim kendi kendime. Dışımdansa ağzımdan şu kelimeler çıkıverdi:
- Rana, sen bu kılıkta mı çıkacaksın sokağa?
24.05.2023
Türkan Saylan Kültür Merkezi, Maltepe
Yaaaaaa sen mükemmel bi kadınsın ♥️